Ontwikkelaar Rebellion moet vrezen voor haar voortbestaan en waar Bethesda het gore lef vandaan haalt om deze game full priced in de winkels te leggen, is een groot raadsel.
Één uur en drie kwartier! Dat is de tijd die de singleplayer campagne van Rogue Warrior duurt. Ik heb het hier niet over een demo of over een preview code met een paar levels maar over de uiteindelijke winkelversie van een game. Een spel dat bij sommige retailers schaamteloos tussen de 40 en 60 euro moet kosten. Het is de naaistreek van het jaar. De game is nog geen tientje waard!
Rourke glijdt af
Het handjevol koppige gamers dat deze game daadwerkelijk zal gaan spelen, kruipt in de huid van Navy SEAL Dick Demo Marcinko, geënt op een bestaande Amerikaanse soldaat met dezelfde naam.
Dat Marcinko in het echte leven een flinke rauwdouwer was die heel wat heftige missies heeft volbracht en wagonladingen legeronderscheidingen bij elkaar knokte, kunnen we lezen in diverse boeken van de man. Maar zo simplistisch, dom en ridicuul als zijn verleden hier wordt geportretteerd, is volslagen ongeloofwaardig en volstrekt achterhaald. Vergeleken bij Rogue Warrior is een gemiddelde Rambo film een diepzinnig filosofische verhandeling.
Zo vloekt Demo Dick aan een stuk door. Dat Mickey Rourke zijn stem heeft uitgeleend aan deze onzin, is onbegrijpelijk. Motherfucker dit, cocksucker dat, fuck zo, goddamn daar, shit-hole zus en zo gaat het de hele tijd maar door. Hoewel, 105 minuten is nauwelijks een hele tijd te noemen. Hoe dan ook, het is op het pathetische af.
Op den duur begon die strontbrij aan scheldwoorden bijna op mijn lachspieren te werken, totdat ik weer moest denken aan het prijskaartje dat Bethesda aan de game hangt.
Kloonsoldaten zonder A.I.
Een logisch verhaal ontbreekt. Het is de jaren ‘80, Korea verkoopt de Russen nucleaire wapens en Dickhead Marcinko grijpt in, thats it. En dus mag je in volstrekt lineaire, kale levels volstrekt A.I.-loze Noord-Koreaanse en Russische soldaatjes naar het hiernamaals knallen.
Het beeld en daarmee de animaties stotteren dat het een lieve lust is, en dat terwijl Rogue Warrior de meest lullige explosies sinds jaren huisvest.
Vijanden, stuk voor gekloonde broertjes, staan bijna allemaal met hun rug naar je toe zodat je een context sensitieve stealth move kunt toepassen. Dat is de eerste vijf keer nog wel aardig, Marcinko plant een mes in het hoofd van een slachtoffer en daar dan twintig variaties op, maar dat heb je na tien minuten ook wel gezien. Bovendien is het totaal overbodig.
Soms schiet je een vijand vier keer vol in zijn smoel, waarna hij nog niet dood is (maar nog steeds niet overgaat tot actie); andere keren schiet je een bad guy in zijn voet en stort hij kermend ter aarde om niet meer overeind te komen. Voor granaten wordt niet weggerend en de vijand schept er een bizar genoegen in om cover te zoeken achter explosieve vaatjes. Zucht.
Oh ja, er is ook nog een multiplayer… die niemand momenteel speelt. Waarom zou je ook online gaan in kale levels waar je alleen maar achterhaalde deathmatch en team deathmatch kunt spelen zonder enige vorm van dynamiek?
Nee, Rogue Warrior is een grove verspilling van tijd en geld.
