Verboden liefde

[littedemon]

Het was een warme en licht benauwde zomerdag. Het was al vroeg warm deze zomer. Het kleine rusje zat op een pleintje rustig naar de lucht te staren. Hij had geen vriendjes of vriendinnetjes in de buurt. Hij voelde hier dan ook geen behoefte aan. Zijn zolderkamertje, dat was de ruimte waar hij zich het meeste thuis voelde. Het rusje zat vol ongeduld. Vanmiddag zou zijn beste vriend komen en die zou vanavond blijven slapen. Het rusje was de vorige dag mee geweest naar de supermarkt met zijn moeder. Daar had hij 2 zakken chips en een fles cola mogen pakken. Normaal had het rusje een hekel aan dit kapitalistische voedsel en gaf hij de voorkeur aan de communistische rauwe aardappelen. Maar omdat het zo een speciale avond was besloot hij dat het voor een keer wel kon. Opeens hoorde hij een auto. Hij herkende het geluid. Het geluid van een Lada Niva. Dat kon er maar eentje zijn. Zijn beste vriend kwam eraan. Snel holde hij naar huis. Zijn dikke buikje bewoog alle kanten op. Op een afstandje voor zijn huis moest het rusje even op adem komen. Daar stond hij. Verheugd rende het rusje naar zijn vriendje toe. Toen het rusje ze vriend zag staan kreeg hij een raar onderbuik gevoel. Een gevoel van hevige emoties die die voorheen alleen bij het zien van president poetin op tv voelde. Hij had de hele middag nog niet gegeten en besloot daarom dat het waarschijnlijk de honger was. Snel renden ze samen naar binnen. Eerst een stevige lunch. Na het eten van 7 borden met Borsjtsj zat het rusje dan ook eindelijk vol. Het rusje vroeg of ze mochten gaan spelen. Nee zei mama. Eerst het volkslied zingen. Het rusje begon te zingen en de rest van de familie deed mee. Luidkeels en vrolijk werd er gezongen. Snel rende ze naar buiten. Daar speelde ze de hele dag Vishibali met een baksteen die ze gevonden hadden. Om 5 uur renden ze naar binnen. Na een stevige maaltijd, een uur russische staatstelevisie en nog 2 maal het volkslied gezongen te hebben mochten ze dan eindelijk een film gaan kijken. Geen vieze kapitalistische uit het westen maar een echt degelijke russische film die de waarheid niet schuwt. Het werd al later en later. Het was al redelijk donker buiten toen de mama naar boven kwam. Ze vertelde dat het logeermatras weg was en vertelde dat het rusje en zijn vriendje samen in 1 bed moesten gaan slapen. Het rusje vond dit helemaal niet erg. Terwijl het rusje nog even trouw aan de communistische vlag zwoer ging het vriendje vast zijn tandjes poetsen. Toen het rusje de badkamer in kwam stond het vriendje net zijn tanden te poetsen. Er zat een beetje tandpasta in zijn mondhoek. Bij het zien van die poetsbeweging en het witte spul in zijn mondhoek kreeg het rusje weer dat onderbuik-putin gevoel. Het was een warme nacht. Het vriendje stelde voor om de pyjama uit te laten en in hun onderbroek te slapen. een voor een kropen zij het bed in. Het rusje voelde de huid van zijn vriend tegen zich aan drukken. Het gaf hem een vreemd onderbuik gevoel. 'dit hoort niet' dacht hij. Het vriendje Draaide zich om en zei met zachte stem: ik vind je leuk. Het rusje schrok. Hij schrok van de woorden van zijn vriendje maar nog meer van wat hij daarna zelf zei. 'ik jou ook' antwoordde het rusje. Heel voorzichtig legde het vriendje zijn lippen op die van het rusje. Het rusje schrok ervan hoe fijn dit voelde. Deze gevoelens kende hij helemaal niet. Ze kletste nog wat verder over hun leuke dag samen. Daarna kuste ze nog een keer. Het rusje vroeg onzeker: hebben wij nu verkering? Het vriendje antwoordde ja. Beide wisten zij dat dit een geheim moest blijven anders zou de KGB ze oppakken. Die nacht sloten zij een deal. Ze zouden de rest van hun leven een stel blijven maar zouden de rest van de wereld laten geloven dat zij tegen "rugdekkers'' zijn. Tevreden lagen zij tegen elkaar aan en vielen in slaap. Niemand zou weten van hun verboden liefde. De KGB niet, Putin niet en vooral dei kapitalistische honden van pu.nl niet! Disclaimer. Alle personen en namen, genoemd in dit verhaal zijn vrij bedacht. Alle overeenkomsten met eventuele bestaande personen zijn toevallige overeenkomsten

[Floho]

Ik vind helemaal mooi.