De 5 slechtste verhalen in games ooit! – De Vreselijke Vijf
5. Conker’s Bad Fur Day
Ja ik weet ook wel dat je Conker’s Bad Fur Day niet serieus moet nemen. De game was een grote middelvinger naar alle schattige (Rare)platformers die voor de N64 verscheen. Ook was South Park toentertijd een nieuw verfrissend idee, dus de vele poep, pis en scheetgrappen waren echt wel vooruitstrevend. Maar aan het eind van de dag gaat de game over een eekhoorn met een enorme kater die de weg kwijt is. Ondertussen wordt hij achterna gezeten door onderdanen van de Panther King, die de eekhoorn nodig heeft om zijn kapotte bijzettafel te repareren. De Panther King z’n glas melk valt namelijk steeds van de tafel af en dat mag natuurlijk niet. Het is zó slecht… dat het eigenlijk best wel weer grappig is!
4. Sonic the Hedgehog 2006
Ergens is het fout gegaan met Sonic. In plaats van een simpel verhaal over een gemene dokter die dieren in robots wil veranderen, trok Sega in het 3D tijdperk alle anime clichés uit de kast om Sonic ‘cool’ te maken. Van duistere alterego’s en wereldvernietigende superwapens tot oude gesealde goden en onnodige hiphop remixes. Deze wanstaltige vertoning kwam tot z’n hoogtepunt in Sonic the Hedgehog uit 2006. De beruchte titel ‘Sonic 06’ is niet alleen een van de slechtste games van de vorige generatie, het heeft ook een van de slechtste verhalen ooit verteld. Vanuit meerdere perspectieven wordt een ingewikkeld verhaal voorgeschoteld over hoe Dr. Eggman een of andere kuttige elder god ontketent. Sonic is er ook inclusief een menselijke prinses die hem een magische zoen geeft op het eind. Gad-ver-damme! Weet ze wel niet wat voor ziektes egels kunnen verspreiden?!
3. Metroid: Other M
Metroid: Other M is een van de bekendste voorbeelden van karaktermoord. Nu zal het niemand verbazen dat Nintendo weinig kaas heeft gegeten van goeie storytelling, maar holy shit er is slechts zo’n hoge mate van fuckupperij voor je aan de geestelijke capaciteit van de maker begint te twijfelen! Samus Aran zit in Other M op haar praatstoel en MIJN GOD wat is ze saai, monotoon en onzeker over haarzelf! Is dit een bounty hunter die meerdere keren het universum heeft gered van de gevaarlijkste levensvormen die er bestaan? Other M is ook de eerste keer dat Samus haar abilities en wapens niet verliest door een ongeluk, maar besluit ze tijdelijk uit te schakelen tot ze toestemming van haar meerdere krijgt. Terwijl ze een freelance bounty hunter is… Dat is alsof Wouter aan mij het bevel geeft om z’n lul te zuigen. Natuurlijk doe ik dat als freelancer niet gratis!
2. Eternal Sonata
Chopin is een vooruitstrevende Poolse componist die in 1839 stierf aan de gevolgen van tuberculose. Maar natuurlijk wist je dat al, het enige dat misschien nieuws is, is dat hij op het einde een koortsdroom had. Een droom dat hij een animefiguurtje was in een muzikale wereld gebaseerd op zijn beroemdste werken. Dat is Eternal Sonata en hoewel het lugubere idee van een stervende componist in de juiste handen een gewaagd meesterwerk kan worden, zijn dat zeker niet de handen van Tri-Crescendo. Ze hebben respect te over voor Chopins composities, maar het suikerzoete animewereldje en de piepende zeikstemmen van je party members, doen je al gauw verlangen naar de dood. Of in ieder geval die van Chopin. Oh ja, hij gaat dood op het eind. Spoiler alert!
1. Kingdom Hearts III
Dit was onvermijdelijk. Zelfs voor de lage standaarden van de gamesindustrie is director Tetsuya Nomura een spectaculair slechte schrijven. Ieder nieuw Kingdom Hearts-avontuur vervormt hij het plot verder in een onherstelbare teringzooi. Dream Drop Distance bracht tijdreizen naar het verhaal toe, dus in Kingdom Hearts III moet je tegen alle eerdere schurken vechten maar tegelijkertijd ook helden uit eerdere games zien te redden. Alle logica wordt uit het raam geflikkerd en het helpt ook niet dat de meeste personages – in typische Square Enix-stijl – zich gedragen alsof ze van een andere planeet komen. Check vooral hieronder de uitstekende samenvatting van Kingdom Hearts III en besef dat de meeste grappen gewoon komen door het plot droogjes uit te leggen.
Er zijn veel games met goede verhalen die beter worden omdat je meer kan meeleven met de personages. Games zoals Dragon Age: Inquisition, The Witcher 3, Red Dead Redemption 2 en Persona 5. Maar andersom werkt ook, dus het is altijd riskant om al je geld en tijd in louter de presentatie te steken. Wat ik wil zeggen is: stop geen verhalen in je games en koop gewoon een boek. Doei!
EERDER VERSCHENEN IN DE VRESELIJKE VIJF:
Vijf redenen waarom Google Stadia kan gaan zuigen
De vijf allerslechtste superheldengames ooit
De 5 meest cringey video’s van gamers
REACTIES (13)