PU en Gonzo

Mijn avatar is biased, maar ik zat laast een paar oude PU's te lezen en het verschil is (uiteraard) enorm. Hoewel de redacteurs nooit anonieme gasten waren valt mij op dat tegenwoordig er veel minder reviews enzo instaan en meer artikels en perstrips enzo (Wat ik uitstekekend vind en logisch gezien internet reviews 5 minuten na het embargo online staan en je in een maanblad dat niet kan) Dus die aandacht aan artikels, gamemomenten, top 10's, perstrips, de terugblikken, etc Dat is de reden dat ik PU als enige papieren magazine nog koop en dat als sinds 1996 (Omdat er iets over Duke Nukem 3d instond) Maar goed, dat de redacteuren zo'n prominente rol spelen is ook er ook een van. Vaak is de redacteuren gewoon onderdeel van het verhaal en gaat het even goed over een van de redacteuren als over de perstrip zelf. Dat jullie gaan zuipen zijn met een gast van Resident Evil zegt weinig over de game infeite maar het maakt het verhaal dus wel interessanter en persoonlijker dan het meeste wat de (online) concurrentie te bieden heeft. Het doet mij denken aan Hunter Thompson, het meer serieuzere werk van hem dan. Niet die maffe drugsfilm, maar aan zijn echt journalistiek werk. Is dat toeval of een bewuste keuze geweest? Die gonzo invloed?