Kids en Gamen Topic

[TvDalen]

Ik neem aan dat hier op PU ook wel wat gamende ouders zitten. Ikzelf,vader van 2 kinderen,jongen en meisje,merk dat mijn kids ook het gamevirus te pakken krijgen door de hobby van hun vader. Game je al eens samen met je kinderen,en zoja,wat spelen jullie dan? Mijn kids zijn zot van alles wat Nintendo aangaat (go figure). Van Mariokart tot Smashbros tot Toad Treasure Tracker. De Amiibo koorts heeft hier ook al toegeslaan. Volwassen games kan ik niet meer spelen in hun bijzijn,je moet ergens een grens trekken van wat je kinderen mogen meekijken. Hoe gaan jullie hiermee om,en wat is toelaatbaar?

[Rhalius]

Zelf geen kinderen, wel neefjes en nichtjes die wel eens over de vloer komen. Ik zou zeggen, niets te geweldadigs. Mario games zijn inderdaad uitstekend en blijven leuk voor volwassenen. Over het algemeen kun je de leeftijds classificaties aardig aanhouden, het is een goeie richtlijn om mee te beginnen en zelf ken je je eigen kinderen toch het beste. Mildere fighters bijvoorbeeld zoals Tekken, Dead or Alive en Virtua Fighter kunnen best als een kind een jaar of acht is, mits ze niet te opgehitst worden door het geweld. Van die ADHD koters die alles wat ze zien na willen spelen. Pas geleden met mijn neefjes van 11 en 13 een ijshockey demo gespeeld, vonden ze helemaal te gek met beuken en pootje haken. Ze zijn nu wel slim genoeg om het niet na te doen met schaatsen en het blijft toch een sport spel. Ik ken het wel, vooral jongens hebben de drang om geweldadige games te spelen. Had ik zelf ook. En met games zoals ijshockey of een milde fighter kan die drang toch bevredigd worden zonder dat ze virtueel aan het moorden gaan.

[Rhalius]

Zelf geen kinderen, wel neefjes en nichtjes die wel eens over de vloer komen. Ik zou zeggen, niets te geweldadigs. Mario games zijn inderdaad uitstekend en blijven leuk voor volwassenen. Over het algemeen kun je de leeftijds classificaties aardig aanhouden, het is een goeie richtlijn om mee te beginnen en zelf ken je je eigen kinderen toch het beste. Mildere fighters bijvoorbeeld zoals Tekken, Dead or Alive en Virtua Fighter kunnen best als een kind een jaar of acht is, mits ze niet te opgehitst worden door het geweld. Van die ADHD koters die alles wat ze zien na willen spelen. Pas geleden met mijn neefjes van 11 en 13 een ijshockey demo gespeeld, vonden ze helemaal te gek met beuken en pootje haken. Ze zijn nu wel slim genoeg om het niet na te doen met schaatsen en het blijft toch een sport spel. Ik ken het wel, vooral jongens hebben de drang om geweldadige games te spelen. Had ik zelf ook. En met games zoals ijshockey of een milde fighter kan die drang toch bevredigd worden zonder dat ze virtueel aan het moorden gaan.

[Reachit]

Herken het hier ook,Als ik een potje Smashbrothers speel met mijn zoontje,dan gaat hij daarna op de sofa alles zitten nadoen. Wat wel soms hilarische taferelen teweegbrengt. :-)

[Reb3nga]

Ik heb mijn zoontje (5) als eerste op de snes laten spelen, gewoon omdat dat zo hoort natuurlijk. Verder heeft ie Mario Kart 8 en Smash Bros aardig onder de knie. Gamen op de N64 vindt ie wat lastig maar dat heeft meer met dat vervloekte pookje te maken. Op andere platforms speelt hij nog niet, voor de GTA's, Wolfensteins en Bioshock is ie te klein.

[Saeglopur]

Mijn neefje van 10 speelde altijd Far Cry en GTA als hij mij bij op bezoek was. Buiten een extreme gameverslaving en af en toe wat psychopathische neigingen, functioneert hij nog altijd goed.

[Avant-La-Lettre]

>De Amiibo koorts heeft hier ook al toegeslaan. Hopelijk krijgen ze niet het grammaticavirus van hun vader te pakken. En ik was inderdaad een jaar of 9 a 10 toen ik begon met schietspellen en GTA enzo. Dus je kunt beter wachten.

[Batmanjepper]

Ik zag IT toen ik 8 was, en rond mijn 10e of zo kwam ik ook al in aanraking met games zoals DOOM. Ik ben heel normaal uit de bu.....oh. Ja beter speel je als ze naar bed zijn.

[Suuselientje]

Ik werk zelf in de kinderopvang en ik sleep regelmatig een SNES of n64 mee naar me werk op vrijdag om die kinderen een beetje "op te voeden". Wat dat betreft leent Nintendo zich toch het beste voor kinderen. Minecraft en Sims word ook kapot gespeeld door de kinderen zie ik. Zelf was ik er erg vroeg bij met oorlog games zoals choplifter op de SNES maar tja die realisme is ook iets anders als een GTA van tegenwoordig...

[DarknessFood]

Ik speel graag met kinderen.

[Sledge]

Mijn kids zijn pas 1,5 dus ik game nog niet met ze, maar zodra ze dat ook maar een beetje kunnen ga ik daarmee beginnen in de hoop dat ze het net zo leuk vinden :D momenteel vinden ze het nog veel interessanter om het lampje vd Ps4 controller te pakken of met hun vingertjes over de hele tv te gaan... Gewelddadige games speel ik ook zeker niet waar zij bij zijn. Wanneer ze dan wat ouder zijn is dat het perfecte excuus voor de Wii U.

[TheAmericanDude]

heb zelf geen kinderen, ben 17 maar speelde vroeger altijd Fifa [2005 en 2006] met me pa. het heeft me pa een jaar geduurd om te beseffen dat de reden dat zijn keeper altijd het hele veld doorliep kwam omdat hij driehoekje indrukte als ik de bal had maar was wel altijd spannend,

[Marvin]

Ik speelde vanaf mijn zevende of achtste al Delta Force 2 (ook online), en ook games als Max Payne en Soldier of Fortune moesten er aan geloven een jaartje later o.i.d. Mijn broer gamede nog wel aardig wat, een vriend van hem bracht regelmatig games mee. Al snel ging het altijd zo dat die maat een game meenam, en ik daar met mijn kleine hasses voor de pc of tv (snes-games speelde ik nog eerder zelfs) zat om als eerste die game uitgespeeld te hebben. Mijn liefde voor RPGs begon rond mijn tiende met Gothic, Diablo en Nox (en als ik naar de release-data kijk van die games kan het best zijn dat ik misschien zelfs 8 was). en ik kan zeggen dat ik erg tevreden ben met hoe ik mijn jeugdjaren heb doorgebracht ('s ochtends gamen, 's middags/'s avonds andere activiteiten ondernemen). Mijn ouders waren er niet altijd even blij mee, maar ik was nooit echt vatbaar voor het geweld e.d. Ik kreeg in ieder geval nooit het idee om iets uit die games na te doen. Ik denk graag dat gamen de beheersing van mijn Engels een kei- en keiharde boost heeft gegeven, en ook zeker mijn probleemoplossingsvermogen heeft geholpen. Wat mij betreft zullen mijn kinderen later ook te maken krijgen met games, al weet ik niet of ik ze al zo vroeg aan de gewelddadige dingen zou helpen. Het blijft natuurlijk altijd de keuze van het kind zelf, maar ze in ieder geval laten zien wat er zoal te doen is in de gamewereld (mochten ze dat willen) is het minste dat je kunt doen denk ik.

[AlCheMist]

>Ik werk zelf in de kinderopvang >me werk En weer een generatie kinderen naar de tyfus. Bedankt suus!

[ToastIsMyName]

Bcuz Autoriteh. En trollisme...