Header

Bungie's Destiny: de harde feiten

Wouter was er gewoon; in de nieuwe HQ van Bungie, te Bellevue, Seattle. Niet alleen om de wederkeer van de meesterontwikkelaar te vieren nadat ze een dikke 2 jaar nauwelijks een kik hebben gegeven, maar vooral om uit te snuffelen wat toch dat gefluisterde Destiny is...

Waar gaat Bungie, samen met hun nieuwe buddy en meestercontracteur Activision ons straks mee verrassen? Is het een Halo-MMO? Is het een free roaming sci-fi shooter? Of is het iets compleet nieuws? Eigenlijk is het allemaal redelijk waar, want Destiny is veel, fucking veel. Hoewel het misschien niet heel erg opviel na vijf Halo-games, is Bungie namelijk een verdomd ambitieus bedrijf. En met Destiny lijken ze dat te gaan bewijzen, mochten er nog mensen zijn die overtuiging nodig hebben...

De Halo-MMO dus?

Hoewel Bungie en Activision de genrebenaming actief vermijden, is Destiny absoluut een MMO. Je kunt het niet offline spelen, het vindt plaats in een 'persistent world' waar (hoogstwaarschijnlijk) miljoenen spelers in rond zullen wandelen en je neemt de controle over een loot verzamelende, (vermoedelijk) levellende avatar. Maar -en daarom noemt Bungie het liever geen MMO- je hoeft geen subscription fees te betalen. Je dokt dus voor je disc en dan ben je klaar? Eh nou, dat zit er dun in, aangezien het de bedoeling is dat we Destiny zo'n tien jaar van ons leven gaan spelen. Er zal dus nog wel een zeker businessmodel aan hangen om Bungie-kinderen de komende 120 maanden mee te voeden, maar wat dat precies is, is nog topgeheim. Waarschijnlijk zullen we nog een paar keer onze lap leer moeten trekken om DLC aan te schaffen, hoewel je me daar niet op vast moet pinnen. Dat is puur een (onderwezen) gok.

Het Lot van Alle Dwazen

Verder met de harde feiten over Destiny (voor een verhaal met meer fluff, verwijs ik je door naar PU4 die 22 maart in de fatsoenlijke shops ligt): het speelt zich af in, eh... tja, óf een verre toekomst, óf in een 'time before our time' zoals sommige van mijn concullega's hebben begrepen. Het is hoe dan ook behoorlijk scifi-ig, wat ten eerste blijkt aan het popke wat je onder je PS3/Xbox-controller neemt (PC is nog onbevestigd, hoewel ze die zeker gaan overmeesteren als het aan Bungie ligt). Deze Mass Effect-achtige, in brute armor gestoken lui die Guardians worden genoemd, zijn verdeeld in -tot dusver bekend gemaakt- drie klassen: Titan, Hunter en Warlock. Je kunt nieuwe armor voor ze scoren en natuurlijk betere wapens, waaronder signature/epic guns die zwaarwegende namen hebben zoals The Fate of All Fools. Op een gegeven moment krijg je je eigen ruimteschip, waarmee je andere planeten kunt bezoeken om op zoek te gaan naar missies. Want Destiny bestaat niet uit één wereld, maar uit een heel fucking zonnestelsel. Die van ons om precies te zijn...

Vaag hemellichaam

Er is iets goed mis gegaan op Aarde in Destiny. Onze planeet is een woestenij van extreme weersomstandigheden, fucked up landschappen en vele soorten wezens die van allerlei planeten afkomstig linken te zijn. Er is nog maar ƩƩn stad over, The Last Safe City on Earth dat onder een zeer laag hangende mini-planeet ligt genaamd The Traveler. Blijkbaar heeft dit geheimzinnige ding de laatste restjes van de mensheid gered van iets, hoewel de details hiervan nog vaag zijn. Daarnaast heeft het hemellichaam de Guardians van The Last Safe City on Earth, waar de speler eveneens eentje van is, op een of andere manier gezegend met speciale krachten. En dus, met dit mysterieuze achtergrondverhaal als motivatie, trek jij met je fancy pantser, speciale krachten en gun in de hand het wijde zonnestelsel in, op zoek naar avontuur.

Mythische wetenschappelijke fictie

Destiny is een first person shooter waarin zowel singleplayer, co-op als competitieve multiplayer elementen in zitten. Dit moet allemaal vrij naadloos te beleven zijn, zonder dat je ooit een menu of een lobby zult hoeven zien. Althans, dat gok ik, want naast het businessmodel en hoe de verschillende classes wat betreft levelling en skills precies in elkaar zitten, is de basale structuur van de game eveneens iets dat later onthuld zal worden. Waar we vooral van mochten proeven is de look & feel van de game. Ik heb met gesloten ogen genoten terwijl ik luisterde naar Marty O'Donnells (die ook sound editor was van alle Halo's) majestueuze muziek en m'n smoel viel letterlijk open van de artwork en character models die Bungie vol trots liet zien. Planeten komen op bizar realistische wijze tot leven aan de hand van geniale belichtingstechnieken, een systeem waarmee atmosfeer wordt nagebootst, een dag/nacht-cyclus en indrukwekkend ogende weersomstandigheden. Dit in combinatie met tot de verbeelding sprekende vijanden zoals 'Spiderpirates', 'Time Travelling Robots' en 'Evil Space Zombies' die rechtstreeks uit legenden lijken te zijn gestapt, en Bungie's benaming voor deze bijzondere stijl, mythic sciencefiction, lijkt zeker niet met gesloten ogen uit iemands reet te zijn getrokken.

Het lot van Bungie

Veel van Destiny blijft nog een mysterie, maar ƩƩn ding is zeker: dit is een gigantisch, duizelingwekkend project dat zelfs meerdere generaties aan consoles gaat overlappen. Het is de bedoeling dat wij onze persoonlijke verhalen, nee, legendes gaan creeeren in deze beeldschone, mythische scifi wereld en ik sta te springen om daaraan te beginnen. Hoewel de omvang van Destiny zeker niet zonder risico lijkt zijn en Activision voor velen een wat minder, tja... 'stijlvolle' partner is dan Microsoft, heb ik genoeg vertrouwen vergaard in Bungie om Destiny bovenaan mijn lijstje 'ik kan niet fucking wƔchten!!!'-games te zetten, gebroederlijk naast monstertitels als GTA V en... eh, The Sims 4.

Als je nog vragen hebt over Destiny; zoek me op op Twitter (@WouterBrugge) en ik beantwoord ze, voor zover ik dat kan, met plezier!